Loondoorbetaling bij ziekte

Loondoorbetalingsplicht tot 2 jaar na 1e ziektedag
Werkgevers zijn in beginsel verplicht om twee jaar het loon door te betalen van een zieke werknemer. Daarvoor gelden de volgende richtlijnen. In het eerste jaar betalen werkgevers minimaal 70% van het loon door. Het loon mag niet onder het minimumloon uitkomen. Over het algemeen wordt in cao’s een hoger percentage afgesproken. In het tweede jaar betalen werkgevers maximaal 70% van het loon door. Het loon mag wel onder het minimumloon komen.

Als u een WIA-uitkering krijgt na twee jaar, stopt in principe de verplichting tot loondoorbetaling voor uw werkgever. Als uw werkgever te weinig heeft gedaan aan de re-integratie kan deze verplicht worden tot doorbetaling van maximaal nog één jaar. Dit wordt een loonsanctie van UWV genoemd.

Ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid 
Als een werkgever na afloop van de loondoorbetalingsperiode een werknemer wil ontslaan, moet hij een ontslagvergunning aanvragen bij UWV. Alleen als de ontslagvergunning wordt toegekend, kan de werkgever de werknemer rechtsgeldig ontslaan. De werkgever moet ook bij ziekte een transitievergoeding betalen aan de werknemer. De transitievergoeding is de ontslagvergoeding waarop de werknemer volgens de wet met ingang van 1 juli 2015 recht heeft als deze ontslagen wordt na een dienstverband van twee jaar of langer. De transitievergoeding vervangt in feite de kantonrechtersformule die met ingang van 1 juli 2015 is afgeschaft.

De praktijk van de afgelopen jaren heeft uitgewezen dat veel werkgevers niet besluiten tot ontslag bij ziekte omdat zij de transitievergoeding niet kunnen of willen betalen. Dit zijn de zogenaamde slapende dienstverbanden geworden. Vanaf 1 april 2020 krijgen werkgevers de transitievergoeding bij ontslag in geval van ziekte gecompenseerd door de overheid. De wettelijke regeling van compensatie heeft een terugwerkende kracht tot 1 juli 2015.

Wetsvoorstel compensatie transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid
Door veel werkgevers werd het betalen van een transitievergoeding voor het ontslag van een langdurig zieke werknemer als onrechtvaardig ervaren. Voorafgaand aan het ontslag hadden zij immers meestal al gedurende twee jaren het loon van de werknemer moeten doorbetalen. Ook hadden zij vaak kosten moeten maken voor de re-integratie van de werknemer. Dit had tot gevolg dat tamelijk veel werkgevers een dergelijk dienstverband ‘slapend’ hebben gehouden. Er vond geen ontslag van de volledig arbeidsongeschikte werknemer plaats, zodat betaling van de transitievergoeding nog niet aan de orde was. Een ‘slapend dienstverband’ houdt echter ook in dat de werknemer, zodra er weer benutbare mogelijkheden zijn, moet worden gere-integreerd.

Minister Asscher heeft in december 2016 een conceptwetsvoorstel opgesteld. Hierin wordt voorgesteld werkgevers (in beginsel volledig) te compenseren voor de kosten van de transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid voor de bedongen arbeid. Deze compensatie zal voor iedere werkgever gaan gelden, ongeacht de omvang van de onderneming en door het UWV worden verstrekt vanuit het Algemeen werkloosheidsfonds. De inwerkingtredingsdatum van de wet is thans vastgesteld op 1 april 2020.

Lees ook over ontslag en meer over ontslag bij langdurige arbeidsongeschiktheid.